مجارات توهین و افترا در قانون اسلامی

توهین و افترا جرایمی هستند که ممکن است حتی به طور روزمره توسط مردم و بدون توجه به تبعات حقوقی آن انجام شود. توهین و افترا جرایمی هستند که برای حمایت از شخصیت و آبروی اشخاص و آنچه در ادبیات حقوقی تمامیت معنوی افراد نامیده می شود جرم انگاری شده اند. برای آن که هر یک از این جرایم محقق شوند باید شرایط خاصی وجود داشته باشد که در قانون ذکر شده است. در این مقاله نکات حقوقی لازم برای آشنایی بیشتر شما با جرم توهین و افترا توضیح داده شده است.

گروه وکلای کیفری ژیوار با سابقه درخشان و چندین ساله در کلیه امور کیفری برای ارائه خدمات حقوقی مورد نیاز شما درباره جرم توهین و افترا و معرفی بهترین وکیل کیفری توهین و افترا و اجاره سند برای زندانی و  آماده پاسخگویی به شما در کوتاه ترین زمان ممکن هستند.

شرایط و مجازات توهین ساده در قانون مجازات اسلامی

در ابتدا به تعریف، ویژگی ها و شرایط لازم برای تحقق توهین در قانون مجازات اسلامی می پردازیم. جرم توهین در قانون مجازات اسلامی با توجه به شخصیت بزهدیده به دو نوع توهین ساده و توهین مشدد تقسیم شده است. توهین ساده توهینی است که به افراد عادی که دارای سمت و مشاغل دولتی و عمومی نیستند انجام می شود. تعریف و شرایط لازم برای تحقق توهین ساده در ماده 608 قانون مجازات آمده است که به این صورت است: توهین به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک چنانچه موجب حد قذف نباشد [مستوجب] جزای نقدی درجه شش خواهد بود.

بر اساس این ماده توهین می تواند شامل هر رفتاری اعم از فعل یا ترک فعل باشد که موجب اهانت و کسر شان افراد مخاطب آن می شود. بنابراین توهین لزوما لفظی نیست و می تواند در بر دارنده عمل یک فرد نیز باشد.

در صورتی که توهین در حد قذف باشد جرم قذف وقوع پیدا کرده و حد قذف جاری خواهد شد. منظور از قذف نسبت زنا یا لواط دادن به یک یا چند فرد است. این انتساب باید به صورت صریح صورت بگیرد و مرتکب آن نسبت به معنای لفظ یا رفتاری که متضمن این نسبت دادن است آگاه باشد. مجازات جرم توهین عادی نیز همان طور که در ماده ذکر شده است جزای نقدی درجه 6 است که بر اسا ماده 19 قانون مجازات اسلامی میزان آن معین شده است.

در خصوص مشاوره و یا اعطای وکالت کلیک کنید.

شرایط و مجازات توهین مشدد در قانون مجازات اسلامی

تعریف و شرایط توهین مشدد در ماده 609 قانون مجازات آمده است که به این شرح است: هر کس با توجه به سمت، یکی از روسای سه قوه یا معاونان رئیس جمهور یا وزرا یا یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی یا نمایندگان مجلس خبرگان یا اعضای شورای نگهبان یا قضات یا اعضای دیوان محاسبات یا کارکنان وزارتخانه ها و موسسات و شرکت‌های دولتی و شهرداری‌ها در حال انجام وظیفه یا به سبب آن توهین نماید به چهل و پنج روز تا سه ماه حبس و یا تا (۷۴) ضربه شلاق و یا دو میلیون تا بیست و پنج میلیون ریال جزای نقدی محکوم می شود.

بنابراین توهین به مقامات و کارکنان ذکر شده در ابن ماده در صورتی که در حین انجام وظیفه آنان یا به سبب آن باشد توهین ساده نیست و توهین مشدد محسوب می شود که مجازات سنگین تری نسبت به توهین ساده دارد و مجازات آن علاوه بر جزای نقدی شامل حبس یا شلاق هم می شود.

توهین و افترا به چه معناست؟

یکی از مسائلی که توسط قوانین تعیین مجازات شده و مورد پیگیری قرار می‌ گیرد، توهین و افترا است. در زمینه حقوق، تعبیر این دو مفهوم اندکی متفاوت از تعبیرات رایج در جامعه عمومی است. افترا به این معناست که فردی ویژگی‌ ها یا ویژگی‌ هایی را به شخص دیگری نسبت دهد که آن ویژگی‌ ها توهین‌ آمیز، غیر مرتبط و نامناسب باشند. به عبارت دیگر، زمانی که کسی صفت‌ های تخیلی و ناسزا را به فردی نسبت دهد، اقدام به افترا می‌ نماید.

توهین به معنای تخریب ارزش یا حرمت فردی است، بدون اینکه به انجام یک عمل مجرمانه نیاز باشد. به عبارت دیگر، به راحتی با استفاده از کلمات نامناسب و ناپسند، می‌ توان حرمت و ارزش شخص را تخریب کرد. در واقع، توهین از طریق الفاظ ناسزا و رکیک نیز قابل انجام است. به اجمال، قوانین به منظور محافظت از حقوق افراد در برابر توهین و افترا تدابیری اتخاذ کرده‌ اند و این اقدامات برای حفظ احترام و شایستگی افراد در جامعه بسیار اهمیت دارند.

مجازات جرم افترا

در قانون منسوخ قبلی، افترا با مجازات حبس یک ماه تا یک سال و حتی 74 ضربه شلاق تنظیم شده بود، و مجازات توهین نیز شامل جریمه و شلاق بود. اما قانون کاهش مجازات تعزیری که در خرداد ماه 99 تصویب شد، این تنبیهات را بهبود داد. بنا به بند ج ماده 1 این قانون، مجازات‌ های توهین و افترا از حبس و شلاق به جریمه تغییر کرد. این تغییرات به دلیل مشکلات قبلی و برای سهولت در پرداخت جریمه و رسیدگی به موارد است. در این قانون جدید، تنها به شکایت شخص خصوصی پاسخ داده می‌ شود. اگر شاکی خصوصی موافقت کند، پرونده بلافاصله بسته می‌ شود. این تغییرات در جرم توهین نیز اعمال شده و به تسهیل در فرآیند قضایی کمک می‌ کنند.

افترا چیست؟

پس از توضیحاتی که درباره انواع توهین در قانون مجازات اسلامی داده شد، به توضیح جرم افترا و مجازات افترا در قانون مجازات اسلامی می پردازیم. افترا به معنای آن است که کسی عملی را که بر اساس قانون جرم انگاری شده و دارای مجازات است به شخص دیگری نسبت دهد. البته برای تحقق جرم افترا لازم است مخاطب افترا بی گناهی خود را در دادگاه ثابت کند و در واقع نسبت به جرمی که به او منتسب شده است، از دادگاه حکم برائت دریافت کند.

مجازات انواع افترا چیست؟

افترا می تواند به شکل لفطی و یا عملی باشد که هر دوی آن ها در قانون مجازات اسلامی دارای مجازات هستند. افترای لفظی در ماده 697 قانون مجازات تعریف و مجازات آن به این صورت تعیین شده است: هر کس به وسیله اوراق چاپی یا خطی یا به وسیله درج در روزنامه و جرائد یا نطق در مجامع یا به هر وسیله دیگر به کسی امری را‌ صریحاً نسبت دهد یا آن‌ها را منتشر نماید که مطابق قانون آن امر جرم محسوب می ‌شود و نتواند صحت آن اسناد را ثابت نماید جز در مواردی که‌ موجب حد است به جزای نقدی درجه شش محکوم خواهد شد.

بنابراین در صورت که کسی جرمی را صراحتا به دیگری نسبت بدهد و بتواند ادعای خود مبنی بر انجام آن جرم توسط دیگری را در دادگاه اثبات کند دیگر عمل او افترای لفظی محسوب نمی شود.

افترای عملی به معنای تلاش برای نسبت دادن یک جرم به دیگری به واسطه رفتار و عمل است. مانند جاسازی مواد مخدر در اتوموبیل یک شخص. مجازات افترای عملی و شرایط تحقق آن در ماده 699 آمده است: هر کس عالماً عامداً به قصد متهم نمودن دیگری آلات و اَدَو‌ات جرم یا اشیایی را که یافت‌ شدن آن در تصرف یک نفر موجب اتهام او می‌ گردد بدو‌ن اطلاع آن شخص در منزل یا محل کسب یا جیب یا اشیایی که متعلق به او‌ست بگذارد یا مخفی کند یا به‌ نحوی متعلق به او قلمداد نماید و در اثر این عمل شخص مزبور تعقیب گردد، پس از صدو‌ر قرار منع تعقیب و یا اعلام برائت قطعی آن شخص، مرتکب به حبس از سه ماه تا یک سال و 6 ماه و یا تا (74) ضَربه شلاق محکوم می‌ شود.

بنابراین، طبق این ماده برای آن که بتوان علیه کسی تحت عنوان افترای عملی شکایت مطرح کرد، باید جرمی که آن شخص به دیگری نسبت داده موجب تعقیب قضایی نسبت به او شده و قار منع تعقیب یا حکم برائت از مرجع قضایی برای او صادر شده باشد.

قانون استفساريه نسبت به كلمه اهانت، توهين و يا هتك حرمت مندرج در مقررات جزايي مواد (513)، (514)، (608)، (609) قانون مجازات اسلامي و بندهاي (7) و (8) ماده (6) و مواد (26) و (27) قانون مطبوعات
مصوب 1379,10,04

نقل شده از سایت قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران

شکایت از توهین و افترا چگونه است؟

برای شکایت از توهین و افترا مانند شکایت از هر جرم دیگری باید ابتدا با مشورت یک وکیل توهین و افترای خبره و متخصص شکواییه علیه توهین و افترا تنظیم کنید که مستند به دلایل و امارات شما مبنی بر ارتکاب توهین و افترا توسط متهم باشد. پس از تنظیم شکواییه علیه توهین و افترا باید آن را از طریق دفتر خدمات قضایی به دادسرای محل ارتکاب جرم ارسال کنید. دادسرا پس از انجام بررسی های لازم و تحقیقات مورد نیاز درمورد جرم نظرش را درباره آن اعلام می کند و در صورتی که آن را به عنوان توهین و افترا جرم تشخیص بدهد قرار جلب به دادرسی صادر می کند و پرونده را به دادگاه صالح برای رسیدگی و صدور حکم برای توهین و افترا ارسال می نماید.

شکوائیه جرم توهین و افترا:

انجام تمامی این مراحل با موفقیت حداکثری در روند دادرسی مستلزم حضور یک وکیل پایه یک کیفری متخصص در جرایم توهین و افترا است که وکیل توهین و افترا نام دارد. گروه وکلای کیفری ژیوار با در اختیار داشتن چندین وکیل پایه یک کیفری در سراسر کشور می توانند به نیاز شما به وکیل توهین و افترا پاسخ دهند و بهترین وکیل توهین و افترا در هر شهر را به شما معرفی کنند.

سوالات متداول در باب توهین و افترا

در این بخش به سوالات متداول شما درباره جرایم توهین و افترا پاسخ می دهیم:

• توهین و افرا چیست؟ توهین به معنای هر لفظ یا عملی است که متضمن اهانت، تحقیر و کسر شان دیگری باشد و افترا هم به معنای نسبت دادن یک جرم در قالب لفظ یا عمل به دیگری است.
• وکیل توهین و افترا چه کسی است؟ وکیل توهین و افترا یک وکیل پایه یک کیفری با تحصیلات حقوق جزا و جرم شناسی است که در امر شکایت از توهین و افترا و دفاع از موکل در روند دادرسی این جرایم تخصص ویژه ای دارد.